‘Ík mis niet veel met penetratie, maar voor een man is dat wel zijn grootste genot.’
Lidewij Nuitten (31): ‘Ik dacht lang dat ik abnormaal was en dat mensen me zouden uitlachen omdat ik nog maagd ben’
Lidewij Nuitten (31) doorbreekt het taboe van maagdelijkheid op volwassen leeftijd in haar nieuwe programma ‘De maagdenclub’. ‘Hoe meer over seks gepraat werd, hoe meer ik zweeg, want ik had nóg meer het gevoel dat ik de enige ben bij wie seks blijkbaar niet vanzelf gaat’, zegt Lidewij.
Ongeveer 7 % van de dertigplussers in ons land is nog maagd en toch durft niemand ervoor uitkomen. Daarom richt Lidewij Nuitten ‘De maagdenclub’ op in haar gelijknamige nieuwe programma. Een club waar dertig maagden – of het nu een bewuste keuze is of niet, over nonnen en mensen die nog nooit een relatie hebben gehad tot aseksuele mensen en gelovigen die wachten tot aan het huwelijk – van boven de dertig uitkomen voor wie ze écht zijn. Zelf is ze het eerste lid. ‘Ik vertrek altijd vanuit een persoonlijke insteek voor mijn programma’s’, zegt Lidewij. ‘In 2015 maakte in voor “Iedereen Beroemd” de reeks “Mijn Straat” waarin ik al mijn buren wilde leren kennen toen ik verhuisde naar Schaarbeek. Een tweede project was “Waar is Mark” waarin ik op zoek ging naar mijn eerste jeugdlief.’
In ‘De maagdenclub’ raak je een heel gevoelig onderwerp aan: maagd zijn op volwassen leeftijd. Waarom besloot je dit programma te maken?
‘Ik heb er nu totaal geen probleem meer mee om er openlijk over te babbelen. Maar een jaar geleden was dat anders, dat was compleet het tegenovergestelde. Ik kon me toen totaal niet inbeelden dat ik tegen anderen, zeker tegen vreemden, zou vertellen dat ik volgens het woordenboek nog maagd ben. Als ik het idee voorstelde aan de netmanager was ik blij dat het een vrouw was én wilde ik dat alle deuren dicht waren zodat collega’s ons niet konden horen. Terwijl het nu op tv komt! Ik dacht tien jaar lang dat ik abnormaal was en dat mensen me zouden uitlachen als ik zou vertellen dat ik nog maagd ben. De grootste reden dat ik dit wilde maken, is dus omdat ik me niet meer wil schamen voor dingen waar ik toch niets aan kan doen.’
Waarom schamen mensen zich hier eigenlijk voor?
‘De meesten denken als je maagd bent op latere leeftijd dat er iets mis is met je, want het is toch niet zo moeilijk om seks te hebben. Er hangt ook een bepaald beeld rond maagden. Velen denken dat dit seuten of weirdo’s zijn. Maar ik weigerde dat te geloven. Mijn zoektocht bevestigde wel degelijk dat maagden echt in alle lagen van de bevolking voorkomen.’
Ik dacht tien jaar lang dat ik abnormaal was en dat mensen me zouden uitlachen als ik zou vertellen dat ik nog maagd ben. De grootste reden dat ik dit programma wilde maken, is dus omdat ik me niet meer wil schamen voor dingen waar ik toch niets aan kan doen.
Denk je dat het taboe rond maagd zijn op volwassenen leeftijd ook komt omdat seks echt een groot onderdeel is van onze maatschappij?
‘Zeker! Seks komt de laatste jaren nog veel meer aan bod in de media. Mensen praten vrijer over de zotste standjes die ze uitproberen in de slaapkamer, maar bij mij had dat een omgekeerd effect. Hoe meer daarover gepraat werd, hoe meer ik zweeg, want ik had nóg meer het gevoel dat ik de enige ben bij wie seks blijkbaar niet vanzelf gaat.’
Je vertelde het zelfs niet aan je beste vrienden?
‘Klopt. Ik weet wel dat mijn vrienden me daar niet mee zouden uitlachen. Maar ondanks dat ik niet strikt katholiek ben opgevoed, dringt dat christelijke toch nog door in onze opvoeding en daardoor is het niet de gewoonte om in het openbaar over intieme problemen te praten.’
Nog iemand om zeker te volgen: Elisabeth Lucie Baeten (32): ‘Er wordt ons als vrouw altijd ingepeperd dat we schattig, klein en fragiel moeten zijn’
Je hield het taboe dus eigenlijk wat mee in stand?
‘Ja. Ik maakte het in mijn hoofd veel groter dan het eigenlijk was, want veel kennissen aan wie ik het uiteindelijk vertelden, snapten niet dat ik dit voor hen verborgen hield. Ik denk dat dit te maken heeft met het feit dat je als persoon altijd ergens wil bijhoren en niet anders wil zijn. Dat begint in de lagere school en gaat verder in in het middelbaar, het hoger onderwijs, in je hobby’s en zelfs op je werkplek. Ik besefte rond mijn dertigste dat mijn echte vrienden me wel nemen zoals ik ben. Ik moest denk ik ook eerst even uitzoeken wie ik was voor ik met mijn “mindere” puntjes naar buiten durfde te komen.’
Hoe maakte je die klik?
‘Ik was heel hard bezig met wat mensen van me vonden. Ik had echt erkenning en bevestiging van anderen nodig. Op mijn 30ste besefte ik dat ik daar niet gelukkig van werd om altijd de perfecte versie van mezelf te zijn zodat anderen me zouden leuk vinden. Dat is heel vermoeiend! Als je altijd een deel van jezelf verstopt, kan je uiteindelijk niet jezelf zijn. Ik wil me gerust schamen over iets wat ik fout deed of zei, maar ik weiger me nog te schamen voor het feit dat mijn lichaam niet werkt zoals het zou moeten werken.’
Je vertelde het niet enkel aan je vrienden, maar nu ook aan heel tv-kijkend Vlaanderen. Was dat een serieuze drempel?
‘Tijdens de allereerste opname vertelde ik een van mijn beste vrienden dat ik maagd was en ik was superzenuwachtig! Dat was horror! Maar zijn reactie was heel positief en dat nam alle drempels weg. Ik had plots heel veel moed en dan ging het bijna vanzelf.’
Op mijn 30ste besefte ik dat ik daar niet gelukkig van werd om altijd de perfecte versie van mezelf te zijn zodat anderen me zouden leuk vinden.
In de allereerste aflevering leerden we al direct dat maagd eigenlijk een bijzonder ouderwetse en nauwe definitie heeft.
‘Klopt. De klassieke definitie van maagd slaat op niets, want seks is meer dan penetratie door een penis. Wat dan bijvoorbeeld met lesbische vrouwen, zij kunnen nooit ontmaagd worden? Het zou dus geen kwaad kunnen om die definitie eindelijk wat breder te trekken. Een sekscoach vertelde me dat ontmaagding is van zodra je met jezelf of iemand anders een seksuele handeling hebt. En het ligt in de handen van elke persoon zélf om te beslissen of ie maagd is of niet.’
In het programma bespreek je elke week een verschillende reden waarom iemand volgens de klassieke definitie nog maagd is. Bij jou is het door vaginisme.
‘Ik ging eigenlijk véél te laat naar de gynaecoloog. Ik was iemand die haar kop in het zand steekt als ik een probleem heb zodat ik het niet moet aanpakken. Terwijl er veel ergere dingen zijn dan naar de gynaecoloog gaan. Ik was misschien ook wat bang voor slecht nieuws. De eerste dokter zei dat ik vaginisme had, de tweede zei dat het vulvodynie was en nog een andere dokter stelde PCOS vast. Ik ben dus nog altijd mijn weg aan het zoeken in dit kluwen van vrouwenziektes.’
Je bent zeker niet de enige, want 1 op de 20 vrouwen heeft vaginisme.
‘Als je vaginisme, vulvodynie, enndometriose en PCOS samentelt, kom je makkelijk op 1 op de 10 vrouwen die pijn kunnen hebben door penetratie. Dat is bijzonder veel! Ik viel daar van achterover. Zeker omdat ik tot een jaar geleden nog nooit een vrouw had gehoord die zei dat ze pijn had tijdens de seks.’
Hebben we hier in het algemeen nog te weinig kennis over?
‘Sowieso. Het probleem is dat de geneeskunde op vrouwelijke lichamen nog maar van de laatste honderd jaar is. Alles wat op ons wordt toegepast, is in heel veel gevallen nog altijd vertrekkend vanuit onderzoek en testen op mannelijke lichamen. Alles over de vagina staat dus nog in kinderschoenen. Dat is jammer! Als endometriose niet wordt opgevolgd door mensen die over de juiste kennis beschikken, kan dit vergaande gevolgen hebben zoals onvruchtbaarheid.’
Worden we als vrouw nog steeds wat op de achtergrond geschoven, ook op vlak van gezondheid?
‘Ja. Er zijn stemmen die zeggen dat als mannen aan endometriose zouden lijden, dat het al lang was opgelost. Zo’n aandoening heeft al een effect op je zelfbeeld en eigenwaarde, als je dan nog eens bij een gynaecoloog terechtkomt die je bot behandelt of gewoonweg niet luistert, heb je zeker zin om in een putje te kruipen en geen seksuele ervaringen meer aan te gaan. Er zit dus zeker een feministisch kantje aan dit programma, want ik wil hier ook de aandacht op vestigen.’
Kan en doe jij momenteel iets aan jouw aandoening?
‘Voor al die verschillende aandoeningen zijn er aparte remedies, maar als patiënt moet je daar echt je weg in zoeken. Voor vaginisme zou ik kinesitherapie moeten volgen, maar bij vulvodynie is dat net niet goed en moet je zalfjes gebruiken. Endometriose kan je dan weer operatief verhelpen. Als ik dit hoorde, schrok ik wel, want ik wil niet zomaar in mezelf laten snijden als dat misschien zelfs niet eens de juiste oplossing is. Ik wil werken aan de dingen die nodig zijn, maar niet puur om penetratie te doen lukken, want dat speelt in mijn leven niet zo’n belangrijke rol omdat ik momenteel een relatie met een vrouw heb.’
Ík mis niet veel met penetratie, maar voor een man is dat wel zijn grootste genot. Ik voelde me dan ook schuldig tegenover mijn vriend, want ik kon dat niet geven aan hem terwijl hij dat wel verdiende.
Hinderde het maagd zijn je ooit in je datingleven?
‘Ja. Ik ben er pas op mijn 24ste achtergekomen dat ik ook op meisjes val, daarvoor dacht ik dat ik hetero was. Ik zat op af en toe op café, leerde een leuke jongen kennen, nam die mee naar huis al wist ik dat een onenightstand niet zou lukken bij mij. Op den duur wist ik op voorhand al wat er ging gebeuren, maar als je dat in je hoofd steekt, dan gaat het zeker niet lukken. Ik had echt geluk dat die jongens me steeds respectvol behandelden als het niet lukte en hun zin niet doordreven! Ik had op mijn twintigste ook een jaar lang een relatie met een jongen die heel begripvol was. Mijn vaginisme/vulvodynie had natuurlijk een impact op die relatie. Ík mis niet veel met penetratie, maar voor een man is dat wel zijn grootste genot. Ik voelde me dan ook schuldig, want ik kon dat niet geven aan hem terwijl hij dat wel verdiende.’
Waarom richt je een maagdenclub op in plaats van enkel de verhalen naar buiten brengen?
‘Als tv-maker heb ik de vreemde neiging om altijd een bijna onmogelijke missie aan te gaan. Verder klopte het plaatje: op mijn dertigste vond ik eindelijk de moed om hier voor uit te komen. Ik vond dit een tof getal en dacht dat het nog toffer was als ik nog dertig andere maagden zocht. Dat bleek helaas geen evidentie.’
Hoezo?
‘Ik heb heel hard moeten zoeken naar clubleden, want in tegenstelling tot mezelf merkte ik dat bijna niemand daar voor uit wil komen. Het is nog steeds een gigantisch groot taboe. Ik hoop dat ik met dit programma veel mensen zal bereiken en iets in gang kan zetten, want dat is toch de kracht van televisie. Als is het maar één iemand die dankzij “De maagdenclub” aan de keukentafel er met zijn ouders over durft te babbelen.’
Ik geloof er wel in dat ik door mezelf niet weer weg te steken en te schamen, het makkelijker wordt om mezelf graag te zien.
Ben je bang voor eventuele negatieve reacties?
‘Eigenlijk niet. Als het programma massaal wordt afgebroken, zal ik het daar natuurlijk wel moeilijk mee hebben. Maar ik weet dat ik het maakte omdat ik het heel zinvol vind en ik blijf er volledig achter staan.’
Heb je zelf iets bijgeleerd dankzij het programma?
‘Heel veel! We hebben op school seksuele opvoeding gehad, maar toch gaan we er bijna allemaal vanuit dat een vrouw een maagdenvlies heeft dat gescheurd wordt bij de ontmaagding. Dat wordt in heel wat culturen zelfs als onderdrukkingsmiddel gebruikt, terwijl dat op niets slaat. We hebben als vrouw een membraan, maar dat wordt niet doorboord door een piemel. Dat zou toch algemene kennis moeten zijn, maar ik kom daar pas op mijn 31ste achter. De “grap” is eigenlijk dat ik mij door dit programma te maken echt totaal geen maagd meer voel.’
Hoezo?
‘Ik heb een relatie waarin ik mij keigoed voel en niets tekort kom, maar het is ook door het proces van die hele club op te richten dat ik hoe langer hoe meer tot de vaststelling kwam dat het er eigenlijk totaal niet toe doet of je nu nog maagd bent of niet. En dat is het paradoxale aan de hele maagdenclub: eigenlijk zou die totaal niet hoeven te bestaan omdat ze simpelweg overbodig zou moeten zijn. Maar zover zijn we dus nog niet in onze samenleving.’
Heb je meer self-love gekregen door hierover te babbelen?
‘Ja. Ik ben mezelf meer aan het omarmen. Dat zal een eeuwigdurend proces zijn denk ik, maar ik geloof er wel in dat ik door mezelf niet weer weg te steken en te schamen, het makkelijker wordt om mezelf graag te zien. Ik merk dat ook bij de andere clubleden! Ik zie mezelf echt wel liever dan pakweg vijf jaar geleden. Toen was ik nog te veel bezig met voldoening te halen uit reacties van anderen. Hoe meer zelfliefde je hebt, hoe meer je beseft dat dit een bodemloos gat is. Ik merk zelfs tijdens het monteren dat ik meer zelfliefde heb.’
Vertel.
‘Vroeger zou ik shots waar ik niet zo flatterend op sta eruit filteren in de montage, maar daar lig ik nu minder wakker van.’
Als je gewoon naar de sauna gaat en je kijkt naar al die verschillende lichamen daar, dán pas heb je een weerspiegeling van de huidige maatschappij. Niet als je door je Instagram scrolt of naar tv-reclames kijkt.
Waarom zijn we zo streng voor onszelf?
‘Ik denk dat al die perfecte plaatjes op sociale media en stereotiepe reclames op mainstream media daar een grote rol in spelen. Ik nam daar allemaal wat meer afstand van en sluit dit meer buiten, want dit helpt me niet om mezelf liever te zien. Als je gewoon naar de sauna gaat en je kijkt naar al die verschillende lichamen daar, dán pas heb je een weerspiegeling van de huidige maatschappij. Niet als je door je Instagram scrolt of naar tv-reclames kijkt.’
Mag het gewone straatbeeld nog meer weerspiegeld worden op televisie?
‘Ik vind dat we daar zeker op moeten blijven inspelen! Daarom maak ik ook programma’s met en over échte mensen. Ik ben minder geïnteresseerd in celebs of topvoetballers. Niet dat zij niet echt zijn, maar je komt sneller in een meer plastiek wereld terecht. Ik vind het échte leven leuker. Daarom kijken mensen misschien ook graag naar mijn programma’s, denk ik: omdat ze herkenbaar zijn.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘De maagdenclub’ kijken?
‘Het overgrote deel van de kijkers zal geen maagd zijn, maar dat is niet erg, want het programma gaat ook over seks in het algemeen en hoe we als maatschappij naar seks kijken en daar kan iedereen nog iets van bijleren. We schetsen een echt plaatje van seks en niet dat ideaalplaatje dat je voorgeschoteld krijgt in series en films.’
Voel je je nog maagd en wil je lid worden van Lidewijs maagdenclub? Mail dan naar de maagdenclub@vrt.be
‘De maagdenclub’ zie je vanaf 18 oktober elke woensdag om 21u30 op VRT 1 en VRT MAX.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
